Onlangs was ik voor het Focusproject naar Amersfoort. Er was een ontmoeting met andere predikanten die ook met het Focustraject bezig waren.

De meeting zou vroeg afgelopen zijn dus ik had in mijn planning nog een bezoekje aan het Maasstadziekenhuis staan. Onderweg terug kwam ik uiteraard in verkeersopstoppingen terecht.

En dat vraagt dan wel wat van mijn geduld….

Later dan ik wilde kwam ik bij het ziekenhuis. Op weg naar binnen kwam ik een man tegen en knoopte even een praatje met hem aan. Hij ging op bezoek bij zijn moeder en ik vertelde dat ik namens de kerk op bezoek ging bij iemand. Hij was ook gelovig en spontaan zei hij: dan moet je straks even voor mijn moeder komen bidden. Die moeder bleek op de zaal tegenover waar ik moest zijn te verblijven.

Na mijn bezoekje aan ons gemeentelid daar binnen gestapt. En een heel bijzonder moment gehad.

Toeval? Ach, ik denk dan achteraf: een knipoog van God. Mijn/onze tijden zijn in Zijn hand. Zelfs als je in de file staat. Dan moet je gewoon ergens iets later aankomen….. en misschien wel iemand ontmoeten die je anders nooit tegen zou komen. Ik vermoed dat u allemaal weleens zo van die ‘toevalligheden’ heeft.

Ds. Gerard van de Wetering