We houden meestal niet van onrust. Theoloog Bram vd Beek publiceerde twee jaar geleden een boek onder de titel ‘Ego’. Daarin analyseert hij onze Nederlandse cultuur en ook de Nederlandse kerkelijke cultuur. En één van de dingen die hij concludeert is dat we ‘graag met rust gelaten worden’. Dat merken we vaak al in de omgang met elkaar: ‘Ieder zijn ding’. We zien wel groepjes mensen die zich ergens onrustig over maken: Extinction Rebellion die zich bezorgd maken over het milieu, boeren die met allerlei vormen van protest van zich laten horen, mensen met Palestijnse vlaggen of juist Israëlvlaggen, maar wat opvalt is dat het kleine groepen zijn. Honderden of enkele duizenden, maar dan stopt het wel. De massa aan problemen is zo groot en ingewikkeld dat de stille meerderheid zich niet druk lijkt te maken. Er is wel persoonlijke onrust maar dan op microschaal: mijn kind kan geen betaalbaar huis vinden, gaat de saldering voor mijn zonnepanelen nu wel of niet door, koop ik wel of niet een elektrische auto….., en ja asielzoekers zijn welkom, maar liever niet in het hotel bij mij om de hoek., mijn vader kan niet meer voor zichzelf zorgen… moet ik nu minder gaan werken om voor hem te zorgen…
Maak ons hart onrustig, God,
dat het ontevreden klopt
als we mooie leugens horen
en gemakkelijke woorden
Maak ons hart onrustig, God. (lied 805 Opwekkingsliederen/282 Hemelhoog)
We kunnen geen stop op asielzoekers voor elkaar krijgen.
Dat is een leugen.
We moeten per direct stoppen met fossiele brandstof, roepen actievoerders.
Een loze kreet (een gemakkelijk woord….).
Vroeger was Nederland beter, mooier, fijner….
Maar als ik de verhalen van de oudste leden van onze kerk hoor hoe zij opgroeiden in armoede, dat elke cent moest worden omgedraaid…. dan is het misschien maar een beetje waar.
Jezus’ hart klopt voor kwetsbaren, zieken, door het leven getekende mensen, voor zondaren. Hij ging ook in gesprek met mensen die niet in Hem wilden geloven. Hij wilde mensen redden, bevrijden, ontzetten uit kwade machten. Jezus wilde ook ontmaskeren wat niet echt was.
Denk eens na over hoe jij deel kan worden van Zijn missie! Geen gemakkelijke woorden meer maar een onrustig hart dat niet rust totdat het in navolging van Jezus helpt, redt, bevrijdt, ontzet uit kwade machten, ontmaskert wat en wie nep is. Je kunt je daarvoor bij organisaties aansluiten bijv. natuurorganisaties, patiëntenverenigingen, teams in je wijk, hulpverlener bij SchuldHulpMaatje, je kunt participeren in een bewonerscommissie, hulp bij de voedselbank, Foodcompany, wordt pleinwacht op school, ga taalles of fietsles geven, kijk wat je doen kunt in een zorgcentrum, kortom: wordt onrustig, er is nog zoveel te doen! En ook in onze kerk is nog zoveel te doen…..
En soms nog wel dichterbij huis…..
Als we mopperen en klagen over van alles en nog wat dan doen we mee met gemakkelijke woorden, dan hebben we wel woorden maar geen daden (en zijn dat niet feitelijke leugens…?). De voorbereidingstijd voor Pasen geeft ons de ruimte om dit soort dingen op een rijtje te zetten.
Maak ons hart onrustig, God…
We zullen het lied tijdens één van de vespers op vrijdagavond zingen tijdens de veertigdagentijd.
Ds. Gerard van de Wetering